Christiene Düthler©
Je ziet ze vliegen
kraanvogels en ooievaars
met lang gestrekte poten vliegen over
naar verre oorden.
daar kan een mens alleen van dromen
met gesloten ogen laat zij dromen komen.
Haar armen slap langs het lijf licht als
een veertje vliegt ze boven de huizen.
Hoogte vrees vergeten als een vogel zo vrij
vliegen tot aan de sterren een stem klinkt
tot hier en niet verder.
Zweefen in de ruimte hoog boven alles uit.
Mensen en bomen als stipjes zo klein
weg van alles je bent vrij een korte vlucht.
Je land met beide benen op de grond
terug op aarde je hebt gevlogen zonder vleugels.
Dit kun je niemand vertellen
je ziet ze vliegen dat is wat ze denken
het was enkel een droom.
Christiene Düthler©
gedicht 2013